"I’m just a soul who’s intentions are good… Oh lord, please don’t let me be misunderstood." (hoor Nina Simone of The Animals). Daar moest ik aan denken toen ik een filmpje zag dat ging over wespen. Wespen blijken supernuttig (eten veel andere insecten, zorgen daarmee voor een balans en ze zorgen net als bijen voor bestuiving) maar worden alleen gezien als agressief en irritant. Bij je eten of je drankje komt een wesp alleen in de buurt als ze door gebrek aan voedsel dreigt te verhongeren. Nou als jij letterlijk om dreigt te komen van de honger ga je ook op zoek. En dat bracht mijn gedachten dan weer bij het volgende:In NLP en hypnose werk je met een aantal vooronderstellingen.Een daarvan (wat ik een hele mooie vind) is: “Achter elk gedrag schuilt een positieve intentie.” Kijk eens of je, een volgende keer dat je denkt en voelt “Rot op!”, “Ga eens dood!” (bij een wesp) kan denken “Aah, die wil ook alleen maar overleven”. En wanneer je een overweldigend gevoel van irritatie, verontwaardiging of boosheid voelt bij een persoon (niet tot het niveau als hierboven bij de wesp hoop ik ;) of je dan achter die positieve intentie kan komen. En opmerkt hoe je ineens nieuwsgierig kan worden. In plaats van boos.

"Hoe was je vakantie?" "Ja, echt relaxt, zo fijn om even rustig aan te kunnen doen, tijd voor mezelf te hebben." Iedereen (bijna iedereen) vindt de vakantie fijn omdat het je toestemming geeft om even rustig aan te doen en tijd voor jezelf te maken. En na de vakantie weer full speed ahead, immers: 'stilstand = achteruitgang'. Maar af en toe even stil staan is gewoon goed voor je. Als jij nou de momenten dat je móet wachten (kassa, stoplicht) gebruikt om met toestemming (net als in je vakantie) éven rustig aan te kunnen doen en tijd voor jezelf te pakken? Dan verandert er niks (want een rood stoplicht of een rij bij de kassa was er toch) en verandert er vanalles: Niet meer de drang om als frogger 🐸 door rood toch een kruispunt over te steken. Je niet meer storen aan oponthoud door de mensen voor je in de rij. Niet meer in strijd met wat er is, maar dat wat er is gebruiken voor je eigen welzijn. Of vind je een moment voor jezelf stiekem maar vervelend?

"Ben ik nou zo slim of ben jij nou zo dom?" Wanneer je je bevindt in een 'gelijk-ongelijk' 'zwart-wit' situatie dan kan dat lang duren. Want dingen als 'of-of' aangaan leidt niet zelden tot een aardige strijd. Dan smash je als professionele tennisspelers verbaal steeds harder naar elkaar. "Daar klopt niks van!" "Dat zie jij helemaal verkeerd!!" "Echt niet!!!"  Je moet je gelijk halen want er is winst of verlies. Terwijl het eigenlijk heel vaak eigenlijk een "en-en" situatie is. Hoe kinderachtig een verkleining als "Zie je een 6 of een 9?" misschien voelt, het is niet iedereen altijd gegeven om het zo te zien. Je eigen waarheid loslaten is ook niet makkelijk. Dus als jíj je hiervan bewust bent en je bent in de gelegenheid om je eigen gelijk (iig éven) los te laten de volgende keer door even naar de andere kant stappen... Scheelt dat de helft. En nee, de ander zal niet altijd als een soort tegenprestatie ook even naast jou (kunnen) komen staan. :) En ja, je kunt daarna alsnog weer naar je eigen kant terugkeren want soms heb je het ook gewoon met je eigen 6 of 9 te doen. Die lost niet altijd op. Maar het wordt anders als jij iig wel snapt hoe de ander het ziet.

De Kracht van micropauzes